Jerzy Bogdan Raczek

ZARYS HISTORII OŚRODKA DUSZPASTERSKIEGO

 I PARAFII PW. MATKI BOŻEJ OSTROBRAMSKIEJ

NA BOERNEROWIE W WARSZAWIE.

W 1932 roku minister poczt i telegrafów płk inż. Ignacy August Boerner, chcąc polepszyć warunki mieszkaniowe pracowników swojego resortu, uzyskał zgodę Pana Prezydenta RP Ignacego Mościckiego na wykorzystanie 52,4 hektara gruntów na budowę osiedla domów jednorodzinnych. Były to grunty Skarbu Państwa, pod zarządem państwowego przedsiębiorstwa Poczta Polska, Telegraf i Telefon, położone w miejscowości Babice, gminy Blizne, pomiędzy Transatlantycką Radiotelegraficzną Centralą Nadawczą w Babicach a granicą m.st. Warszawy.

Plan zagospodarowania Osiedla Łączności, bo taką nazwę pierwotnie mu nadano, przewidywał budowę trzech obiektów kultu: kaplicy wojskowej, kościoła i figury Matki Bożej. Ze względów finansowych postanowiono najpierw wybudować kaplicę. Zanim ją wybudowano, Msze św. niedzielne były sprawowane przez zaprzyjaźnionych księży w prywatnym domu mjr. Władysława Glińskiego.

Z inicjatywy ppłk. dypl. Leopolda Gebla, powołano Komitet Budowy Kaplicy. Oto jego skład: ppłk Leopold Gebel, mjr Józef Szychowski, mjr Władysław Gliński, kpt. Stefan Polkowski, kpt. Bernard Plewa, sołtys inż. Władysław Graff, Jan Sztromajer i inż. arch. Jan Reda. Jesienią 1934 roku rozpoczęto budowę drewnianej kaplicy według projektu Jana Redy. Kaplicę zlokalizowano na niewielkim placu przy drodze z Grot do Wawrzyszewa (dziś ulica Kaliskiego) i drodze równoległej do ulicy Telefonicznej (dziś ulica Kutrzeby).

Jesienią 1936 roku stanęła kaplica konstrukcji drewnianej o wymiarach 6,30 m x 16,00 m, jednonawowa o prostej bryle harmonizującej z otaczającą zabudową. Budowę sfinansowało Ministerstwa Spraw Wojskowych i w części mieszkańcy. Kaplicę poświecił 1 listopada 1936 roku Biskup Polowym Wojska Polskiego gen. dyw. ks. dr Józef Gawlina. Państwo Gebelowie przywieźli 14 listopada z Wilna kopię obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej w pozłacanych ramach o wymiarach 47 cm x 56 cm i ofiarowali go jako wotum rzymskokatolickiej wspólnoty Boernerowa. Wspólnota religijna skupiona wokół kaplicy pw. MB Ostrobramskiej na Boernerowie nie miała statusu parafii. Była Ośrodkiem Duszpasterskim podległym erygowanej w 1938 roku parafii św. Józefa Oblubieńca na Kole. Na prośbę wojskowych mieszkańców osiedla Biskup Polowy WP wyznaczył pierwszego rektora Ośrodka Duszpasterskiego kapelana ks. płk. dr.hm. RP Jana Pawła Mauersbergera,który od 1 stycznia 1937 roku zamieszkał na Boernerowie, przy ul. Boernera (obecnie Kunickiego) 31.

Kaplica pod wezwaniem MB Ostrobramskiej na Boernerowie była pierwszą świątynią katolicką na terenie obecnej dzielnicy Bemowo, w której sprawowano Eucharystię i udzielano Sakramentów Świętych.

 Ministerstwo Poczt i Telegrafów ufundowało w 1936 roku figurę Matki Bożej Pocztowców dłuta rzeźbiarza inż. arch. Jana Golińskiego. Na skraju Parku Leśnego, na końcu obecnej ulicy Westerplatte, na kamiennym, dość wysokim cokole, stanęła wykonana z brązu piękna figura Madonny z Dzieciątkiem. Jej odlew wykonany został w 1933 roku w Szkole Rzemieślniczo-Przemysłowej w Pabianicach.

 Oficerowie ze Związku Oficerów Rezerwyz Boernerowa złożyli jako wotum MB Ostrobramskiej emblemat swojego Związku.

 Podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku kaplica pełniła funkcję szpitala polowego dla obrońców stolicy z III batalionu 26 pułku piechoty 5 Dywizji Piechoty Dzieci Lwowskich mjr. Jacka Decowskiego i innych pododdziałów WP. Mimo trwających prawie dwa tygodnie ciężkich walk obronnych z Niemcami, ostrzału artyleryjskiego i bombardowań terenów Radiostacji Transatlantyckiej i Boernerowa kaplica i figura MB Pocztowców przetrwały. Z przedwojennego wyposażenia kaplicy zachował się obraz MB Ostrobramskiej – wotum rodziny Geblów, który obecnie wisi w zakrystii oraz emblemat Związku Oficerów Rezerwy, który umieszczony został w kruchcie kościoła nad wejściem na chór. Zaginął natomiast bezpowrotnie Chrystus Frasobliwy na drewnianej kolumnie. Był to pierwszy obiekt sakralny na Boernerowie. Figurę ufundowali mieszkańcy już w 1934 roku. Było to dzieło rzeźbiarza Adama Siemaszko z Żoliborza. Stała przy skrzyżowaniu obecnej ulicy Kaliskiego z ul. Westerplatte w północno-zachodnim narożniku, naprzeciw pętli tramwajowej.

Podczas okupacji niemieckiej kaplica dzieliła losy mieszkańców osiedla. Mimo nocy okupacji praca duszpasterska nie zamarła. Ks. płk drhm. RP Jan Paweł Mauersberger ze względu na swoje stanowisko w Kurii Wojskowej i w Związku Harcerstwa Polskiego, w którym pełnił wówczas obowiązki przewodniczącego ZHP (był inicjatorem i współorganizatorem Szarych Szeregów) ukrywał się w Konstancinie. Do Boernerowa dojeżdżał, a od 8 listopada 1939 roku zamieszkał ks. Zygmunt Pasternak., drugi w kolejności rektor kaplicy MB Ostrobramskiej. Kaplica stała się szczególną ostoją mieszkańców. Nauczycielka Wacława Pawlik zorganizowała chór kościelny z licznym udziałem młodzieży boernerowskiej. Dzięki temu modlitewnemu śpiewaniu młodzi poczuli się potrzebni Bogu i ludziom. Koncertowali kilkakrotnie w kościołach warszawskich.

W pobliskich Laskach w latach 1942-1945 ukrywał się ks. Stefan Wyszyński jako ks. Okoński. Pełnił tam obowiązki kapelana w Zakładzie dla Niewidomych i prowadził działalność konspiracyjną w pobliskiej Warszawie. Dojeżdżał do Warszawy tramwajem „B” z pętli na Boernerowie oddalonej od Lasek 6 km. Podczas Powstania Warszawskiego pod pseudonimem „Radwan III” został kapelanem szpitala powstańczego Armii Krajowej w Laskach. Ze względów konspiracyjnych nie mógł dojeżdżać do Warszawy. Wówczas przychodził do Boernerowa po komunikanty, które pobierał od ks. Pasternaka. Był to jego pierwszy, ale nie ostatni kontakt z Boernerowem i jego wspólnotą katolicką.

Po zakończeniu II wojny światowej od 1 września 1945 roku zamieszkał na osiedlu trzeci rektor kaplicy ks. Stefan Kuć. Prowadził działalność duszpasterską dla pracowników Radiostacji i mieszkańców Boernerowa, a także okolicznych wiosek. Od 1946 roku prefektami w szkołach na Boernerowie zostali ks. A. Rutkowski oraz do czasu aresztowania przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego ks. Bolesław Stefański z parafii św. Józefa na Kole.

Od 1952 roku Prymas Polski ks. abp. Stefan Wyszyński opiekę duszpasterską na Boernerowie powierzył Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Marii Panny (OMI). Czwartym rektorem kaplicy został o. Henryk Gocyła.

W latach 1952-1953 dotychczasowi mieszkańcy Boernerowa zostali wysiedleni, a w ich domach zostały zakwaterowane rodziny wojskowe polskie i sowieckie związane z budową lotniska wojskowego, z Wojskową Akademią Techniczną i Informacją Wojskową. Rozpoczął się czas prześladowań i różnego rodzaju nacisków na rezygnację z uprawiania praktyk religijnych. Był to czas największego nasilenia reżimu stalinowskiego w Polsce. Rozpoczęła się w Polsce otwarta walka z Kościołem. 25 września 1953 roku bezprawnie uwięziono Prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Solą w oku władz wojskowych i politycznych była nasza kaplica. Ojców oblatów wiosną 1954 roku usunięto z Boernerowa. Zamknięto i zapieczętowano kaplicę. Decyzją Urzędu do Spraw Wyznań kaplicę podporządkowano Generalnemu Dziekanatowi Wojska Polskiego. Tylko raz w tygodniu sprawowano Mszę św. Nieliczna, tworząca się dopiero z nowych mieszkańców wspólnota wiernych przeżyła szok. Wystąpiono do Dziekana Generalnego WP o drugą Mszę św. Ale radość była krótka. Do kaplicy przyjechała komisja budowlana i stwierdziła, że jej stan techniczny zagraża życiu i bezpieczeństwu publicznemu. Kaplicę ponownie zapieczętowano. Przez kilka dni wśród mieszkańców osiedla zebrano aż 630 podpisów na petycji do kierownika Urzędu ds. Wyznań żądającej otwarcia kaplicy i dwóch Mszy św. w tygodniu. Petycję zawiozła delegacja w składzie: Jadwiga Markiewicz, dr Wiktoria Nowak oraz lekarz mjr Jan Podgórski. Zaskoczony ilością podpisów minister pozytywnie załatwił sprawę. Mimo przeciwności przetrwała kaplica i Ośrodek Duszpasterski. Msze św. sprawowali kapelani z Generalnego Dziekanatu Wojska Polskiego z ul. Długiej 13/15.

Po polskim Październiku w 1956 roku i lekkiej odwilży nieliczni poprzedni właściciele domów powrócili do Boernerowa. Piątym rektorem kaplicy został ks. mjr Józef Rożek, jeden z najstarszych kapelanów WP jeszcze z okresu przedwojennego. Zadbał o stan techniczny kaplicy. Z czasów jego posługi duszpasterskiej pozostały witraże w oknach obecnych naw bocznych z odznaczeniami i medalami wojskowymi.

Jego następcą został w 1964 roku ks. prof. Ryszard Śliwiński, szósty rektor kaplicy skierowany do boernerowskiej wspólnoty przez Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. Ks. Śliwiński zamieszkał na Boernerowie, poprosił Generalnego Dziekana WP o zgodę na sprawowanie Mszy św. w kaplicy. Zgodę uzyskał, a pół roku później został zatrudniony przez Generalny Dziekan WP, jako rektor kaplicy.

Ks. prof. Ryszard Śliwiński doskonale zorganizował obchody Millenium Chrztu Polski. Do Pierwszej Komunii Świętej przystąpiło aż 250 dzieci, 100. osobom udzielono Sakramentu Bierzmowania. Organizował tez pielgrzymki do Częstochowy.

W tym czasie trzykrotnie podpalano naszą kaplicę. Podpalali i dewastowali otoczenie kaplicy oczywiście tzw. „nieznani sprawcy”.

Władze państwowe i wojskowe nie podziały entuzjazmu ks. Śliwińskiego. Został odwołany w 1968 roku.

            Kolejnym siódmym rektorem kaplicy został 23 kwietnia 1968 roku ks. kpt. Remigiusz Zimak. Kontynuował on dzieło poprzednika. Jego marzeniem była budowa nowego, większego i murowanego kościoła. Projekt opracował inż. arch. Jan Reda. Ale uzyskanie pozwolenia na budowę kościoła było w owym czasie niemożliwe. Prawie trzy lata walczył ks. Zimak z różnymi instytucjami, aż decyzja o budowie pierwszego po wojnie kościoła garnizonowego w Polsce zapadła na posiedzeniu …Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Oficjalnie zgodę na budowę otrzymał ks. Zimak w styczniu 1971 roku. 21 listopada 1971 roku w nowy , jeszcze nie do końca wykończony kościół został poświęcony przez ks. bp. Władysława Miziołka.

Pierwsza w dziejach naszego Ośrodka Duszpasterskiego wizytacja kanoniczna miała miejsce 14 maja 1972 roku. Przewodził jej ks. bp Jerzy Modzelewski, Sufragan Warszawski i Wikariusz Generalny Archidiecezji Warszawskiej. Po tej wizytacji Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński i Warszawski Stefan Kardynał Wyszyński, Prymas Polski wydał 15 czerwca 1972 roku Dekret Powizytacyjny, który miał ogromny wpływ na późniejsza decyzję o erygowaniu parafii pw. Matki Bożej Ostrobramskiej.

            Ks. kpt. Remigiusz Zimak 30 grudnia 1972 roku został przeniesiony do parafii garnizonowej Gdańsk-Wrzeszcz. Ósmym rektorem kościoła został ks. kpt. Jan Paweł Chmielecki. Zakończył on budowę kościoła. Na podstawie protokołów odbiorów komisji technicznych władze architektoniczne dopuściły obiekt do eksploatacji.     

Konsekracji nowego kościoła dokonał 10 września 1973 roku ks. Stefan Kardynał Wyszyński. Był to pierwszy w Polsce Ludowej kościół garnizonowy i jedyny konsekrowany przez Prymasa Polski bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego. W homilii Konsekrator nawiązał do swoich okupacyjnych kontaktów z Boernerowem.

Dziewiątym rektorem kościoła został w 1974 roku ks. kpt. Eugeniusz Skarżyński. Wykonał on ogrodzenie placu przykościelnego z elementów stalowych na podmurówce betonowej.

Od 15 maja 1975 roku posługę dziesiątego rektora kościoła pełnił ks. Krzysztof Gruczyński. Podczas odpustu 16 listopada 1975 roku ks. Julian Humeński, Generalny Dziekan WP poświęcił mozaikę na frontonie kościoła przedstawiającą Matkę Bożą Ostrobramską, naszą patronkę. W 1977 roku zainstalowano elektryczne organy, które zastąpiły nożną, wysłużoną fisharmonię. Budowę plebanii rozpoczęto 20 maja 1979 roku.

Od 21 października 1979 roku jedenastym rektorem kościoła zostałks. kpt. Edward Zakrzewski. Pod koniec 1980 roku doprowadzono do kościoła i budynku plebanii energię cieplną z kotłowni Wojskowej Akademii Technicznej. W kwietniu 1981 roku ksiądz rektor zamieszkał w budynku plebani. Poza częścią mieszkalną znajdowała się w plebani kancelaria i sale katechetyczne, bowiem nauka religii w dalszym ciągu odbywała się tylko w kościołach. Podobnie procesje podczas święta Bożego Ciała nie miały prawa wychodzić poza ogrodzony kościelny teren. Na polecenie kwatermistrza Wojskowej Akademii Technicznej wykonano pierwszy chodnik z płyt betonowych wokół kościoła. Na polecenie Generalnego Dziekana WP rektor kościoła uporządkował teren pomiędzy kościołem a ulicą Kutrzeby, na którym znajdowały się nieregularnie rozmieszczone groby ziemne po pochówkach dokonanych tu podczas okupacji, Powstania Warszawskiego i w pierwszych miesiącach po wojnie. Doczesne szczątki zmarłych przeniesiono do grobów zlokalizowanych po prawej stronie ciągu pieszego od bramy głównej bramy.

 15 września 1982 roku do naszej wspólnoty przybył dwunasty rektor ks. płk dr Bolesław Spychała, duszpasterz o dużym doświadczeniu. Był on ostatnim rektorem kościoła. Wszyscy powojenni rektorzy podlegali Generalnemu Dziekanatowi Wojska Polskiego i traktowani byli jako zarządzający parafią garnizonową.

Dnia 18 października 1984 roku Prymas Polski kard. Józef Glemp wydał dekret ustanawiający cywilno-wojskową parafię pod wezwaniem Matki Bożej Ostrobramskiej na Boernerowie. Pierwszym jej proboszczem został ks. dr Bolesław Spychała. Zgodnie z dekretem parafia obejmował swym zasięgiem obecne osiedle Boernerowo, osiedle domów jednorodzinnych od ul. Dobrowolskiego do ul. Einsteina, wsie Groty i Blizne, osiedle od ul. Apollina do ul. Hery i Zeusa. Obejmowała też Dom Emeryta Wojskowego przy ul. Pirenejskiej. Tak więc dotychczasowa wspólnota wiernych – przekształciła się w wspólnotę parafialną.

Drugim proboszczem został25 września 1985 roku ks. płk Remigiusz Zimak, budowniczy naszego nowego kościoła. Najdłużej jego wikariuszem był młody archidiecezjalny ks. Tadeusz Aleksandrowicz, obecny proboszcz parafii Opatrzności Bożej na Wilanowie. Ks. Tadeusz wówczas ogromnie zaangażował się w pracę duszpasterską z młodzieżą akademicką WAT i szkolną, a także z dziećmi i harcerstwem, organizował zawody sportowe, pielgrzymki do Częstochowy i do Wilna.

            Podczas Święta Bożego Ciała w 1986 roku pozwolono po raz pierwszy na procesję ulicami Boernerowa. Dała ona osobistą satysfakcję ks. Zimakowi za represje i kary finansowe, które dotknęły go w 1969 roku, kiedy usiłował wyjść z procesją poza obręb kościoła. Od 1986 roku ks. proboszcz uruchomił duszpasterstwo akademickie. Do tej pory nie było w naszym kościele dzwonu. Najpierw należało wybudować dominantę kościoła, której do tej pory, względu na pobliskie lotnisko wojskowe nie można było wybudować. W grudniu 1986 roku pobudowano dominantę, gdyż lotnisko wojskowe zlikwidowano i rozpoczęto na jego terenie budowę nowego osiedla Bemowo. Dzwon o wadze 711 kg wykonany w Poznaniu, stanowił pamiątkę III Pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II do Ojczyzny i ofiarowany został Matce Bożej Ostrobramskiej. Dzwon poświęcił 15 listopada 1987 roku ks. bp Władysław Miziołek.

Ks. Remigiusz Zimak zorganizował na przełomie listopada i grudnia 1988 roku Pierwsze Misje Święte w dziejach naszej parafii. Parafię nasza wizytował 1 kwietnia 1989 roku Józef Kardynał Glemp, Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński i Warszawski, Prymas Polski. Wysoko ocenił pracę duszpasterską parafii i błogosławił na dalsza służbę Bogu i ludziom.

            Po przemianach politycznych w naszym kraju 21 stycznia 1991 roku Ojciec Święty Jan Paweł II przywrócił Polsce Ordynariat Polowy Wojska Polskiego. Zlikwidowano Dziekanat Generalny Wojska Polskiego, który podlegał pod Główny Zarząd Polityczny WP. Wszystkie dotychczasowe parafie garnizonowe podporządkowano Ordynariatowi Polowemu. Biskup Polowy erygował 21 stycznia 1993 roku 79 parafii wojskowych, w tym parafię wojskową po wezwaniem Matki Boskiej Ostrobramskiej w Warszawie-Bemowie.

Po śmierci ks. płk. Remigiusza Zimaka (3 luty 1992 roku) trzecim proboszczem został ks. kpt. Zbigniew Jaworski. Jego staraniem zainstalowano w kościele drewniane, dębowe ławki. W święto Niepodległości 11 listopada 1993 roku w naszym kościele poświecono sztandar Środowiska Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Rejonu Warszawa Wola.

W 1994 roku ks. płk. Leszka Kołonieckiego mianowano czwartym proboszczem, który powołał przy naszej parafii Zespół „Caritas”. Na ścianie frontowej kościoła 1 sierpnia 1995 roku w 50. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego odsłonięta została i poświęcona tablica pamięci mieszkańców Boernerowa – ofiar II wojny światowej i ofiar totalizmu niemieckiego i totalizmu sowieckiego. Tekst tablicy pracowały Barbara Bigo i Teresa Kornalewska. Tablicę poświecił w ks. proboszcz płk Leszek Kołoniecki.

 Kolejnym piątym proboszczem został 1 lutego 1996 roku ks. prof. dr hab. płk Jerzy Syryjczyk. W tym czasie przekształcono nazwę naszej parafii na wojskowo-cywilną. Kapelanem Wojskowej Akademii Technicznej został ks. płk Stefan Zdasienia.

Ks. prof. dr hab. płk Jerzy Syryjczyk pełnił również niezwykle ważne funkcje kościelne i naukowe. Był m.in. Wikariuszem Generalnym Biskupa Polowego Wojska Polskiego, dziekanem Wydziału Prawa Kanonicznego i profesorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, członkiem Sądu Biskupiego w Diecezji Siedleckiej, autorem wielu publikacji i rozpraw naukowych.

W trosce o zdrowie parafian ks. Syryjczyk usunął ze stopu kościoła przeszło trzydziestocentrową warstwę ocieplającego strop żużla hutniczego i zastąpił go lekkimi warstwami o lepszych parametrach izolacyjnych. Spowodował remontował stropu i dachu świątyni, przebudowanie prezbiterium i ołtarza. W prezbiterium posadzkę wyłożono białym marmurem, wykonano nowe, dębowe siedziska dla kapłanów i ministrantów. Wymieniono zużyte płyty chodnikowe i zastąpiono je nowoczesnymi chodnikami z kostki bauma. Wzdłuż ulicy Kutrzeby wykonano parking ekologiczny dla 40 samochodów.

Pracę duszpasterską ksiądz profesor Jerzy Syryjczyk prowadził na wysokim poziomie. Zwiększyła się frekwencja na Mszach św. i nabożeństwach. Przepięknie celebrował procesje na Boże Ciało z udziałem orkiestry wojskowej. Przedłużył trasę procesji po osiedlu Boernerowo.

Uaktywnił laikat, z którym doskonale współpracował. Doceniał współpracę z laikatem i umiał za nią podziękować słowem i modlitwą. Powołał Radę Parafialną, ożywił działalność Kółek Żywego Różańca. Zainicjował powołanie Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej, Terenowego Ośrodka Przymierza Rodzin. Szczególny charakter nadał jubileuszom Sakramentu Małżeństwa. Funkcjonował Garnizonowy Zespół Caritas Polska, z także działało Towarzystwo Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Ks. Jerzy Syryjczyk był doskonałym organizatorem życia duchowe, patriotycznego i kulturalnego. Był inicjatorem niespotykanych dotychczas następujących religijnych wydarzeń:

1. Nawiedzenie parafii przez figurę Matki Boże Fatimskiej (14-15 IX 1996) z udziałem przeszło pięciu tysięcy wiernych na nocnej Mszy św. na stadionie Wojskowej Akademii Technicznej;
2. Wydania w 1997 roku książki „Byłaś wśród nas”, autorstwa Jerzego Raczka, będącej kroniką nawiedzenia figury M. B. Fatimskiej na Boernerowie;
3. Pierwsze nawiedzenie parafii przez obraz Jezusa Miłosiernego (24-25 IX 1998);
4. Poświecenie (15 XI 1998) nowego obrazu MB Ostrobramskiej, fundatorem którego był ks. Jerzy Syryjczyk;
5. Drugie Misje Święte i nawiedzenie obrazu Matki Bożej Hetmanki Żołnierza Polskiego w roku Wielkiego Jubileuszu(21-28 V 2000) oraz poświecenie Krzyża Misyjnego;
6. uczczono (16 XI 2001) jubileusz 65-lecia budowy kaplicy i 30-lecia budowy nowego kościoła, poświecono tablicę w kruchcie kościoła ufundowaną przez Akcję Katolicką.          

            Józef Kardynał Glemp, Prymas Polski 6 sierpnia 1998 roku erygował parafię w sąsiednim Bliznem i nadał jej tytuł Objawienia Pańskiego. Do nowej parafii włączono osiedle Groty i wieś Blizne, oraz budynki przy ul Kocjana które do tej pory należały do parafii Matki Bożej Ostrobramskiej na Boernerowie.

            Szóstym proboszczem 17 IV 2003 roku został ks. ppłk Stefan Zdasienia. Jednocześnie sprawował obowiązki kapelana Wojskowej Akademii Technicznej. Z jego inicjatywy w pięknie wydanym w 2003 roku dwujęzycznym polskim i angielskim albumie „Kościoły lewobrzeżnej Warszawy – nasze dziedzictwo” znalazł się opis naszego kościoła parafialnego.

Dnia 1 II 2004 roku siódmym proboszczem Wojskowo-Cywilnej Rzymskokatolickiej Parafii pw. Matko Bożej Ostrobramskiej na Boernerowie został ks. płk Jan Domian, pallotyn – kapłan Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (SAC). Podczas jego posługi dokonano wiele prac porządkowych i remontowych. Wyremontowano wieżę kościoła, odnowiono złoconą ścianę stanowiącą główny element ołtarza, uporządkowano plac przykościelny i zaplecze plebanii, zamontowano nową bramę i część ogrodzenia, pięknie urządzono zieleń, odmalowano ogrodzenie wokół kościoła i plebanii, uporządkowano groby ziemne na przykościelnym cmentarzu, wykonano nadbudowę kolejnego piętra na budynku plebanii.

Podczas jego duszpasterzowania przeżywaliśmy następujące wydarzenia patriotyczno-religijne:

1. Na frontonie kościoła (7 VI 2005) umieszczono popiersie Sługi Bożego Ojca Jana Pawła II;
2. Ukończono (7 XII 2005) przebudowę dawnej sali katechetycznej na Kaplicę
3. Miłosierdzia Bożego, którą poświęcił ks. bp. gen. dyw. dr Tadeusz Płoski Biskup Polowy WP;
4. Dokonano (19 IV 2006) intronizacji relikwii św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Relikwie umieszczono w kaplicy Miłosierdzia Bożego;
5. Zamontowano w kruchcie kościoła i poświecono (4 VI 2006) tablicę ufundowaną przez Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej;
6. Odbyły się (12-16 XI 2006) trzecie w historii parafii Misje Święte, na zakończenie których poświecono Krzyż Misyjny i zainaugurowano obchody 70-lecia parafii oraz 75-lecia budowy Boernerowa;
7. Na północno-zachodniej ścianie kościoła umieszczono (26 V 2006) dwie tablice: memoriałową i dziękczynną Matki Bożej Ostrobramskiej za 70 lat patronowania naszej wspólnocie. Tablice poświecił ks. bp Tadeusz Płoski, Biskup Polowy WP, który zasadził też drzewko wyhodowane z nasionka pobłogosławionego przez papieża Benedykta XVI podczas jego pielgrzymki do Polski;
8. Zorganizowano pielgrzymkę (20-22 IV 2007) do Ostrej Bramy w Wilnie z okazji 70-lecia parafii. Uczestniczyło w niej 250 osób z parafii, z WAT i z jednostek wojskowych oraz kierownictwa MON;
9. Z okazji 70-lecia parafii i Dnia Flagi (2 V 2007) delegacja z Boernerowa przekazała Biskupowi Polowemu WP wotum łączności z Katedrą Polową Wojska Polskiego przy ul. Długiej w Warszawie;
10. Podczas drugiego nawiedzenie obrazu Jezusa Miłosiernego ulicami Boernerowa (6-7 V 2007) przeszła dziękczynna procesja do czterech ołtarzy. Obraz nawiedził też Wojskową Akademię Techniczną, której Rektor-Komendant i studenci zawierzyli swoją uczelnię Miłosierdziu Bożemu;
11. Obchody 70-lecia parafii zakończono (7 VI 2007) podczas uroczystości Bożego Ciała;
12. Obchody 75-lecia budowy Osiedla Boernerowo zakończono (17 XI 2007) Mszą św., po której odsłonięto i poświecono pomnik-popiersie płk. inż.  Ignacego Boernera, założyciela osiedla, od jego nazwiska zwanego  Boernerowem;
13. Proboszcz parafii ks. prał. kan. płk dr Jan Domian (SAC) obchodził – (8 V 2008)  srebrny jubileusz 25-lecie święceń kapłańskich. Z tej okazji otrzymał wiele gratulacji od dowódców instytucji wojskowych i kościelnych, a także laikatu parafii;
14. W obecności gen. Franciszka Gągora, Szefa Sztabu Generalnego WP, gen. broni Bronisława Kwiatkowskiego, dr Andrzeja Przewoźnika i innych dostojników (16 IX 2008) do niszy przed pierwszym Krzyżem Misyjnym, w której znajdowała się od 1988 roku urna z ziemią z Katynia, umieszczono urny z ziemią z cmentarzy w Charkowie i Miednoje;
15. Ks. bp gen. dyw. Tadeusz Płoski intronizował (2 II 2009) relikwie bł. ks. Michała Sopoćko, które umieszczono w Kaplicy Miłosierdzia Bożego;
16. W Święto Flagi Narodowej (2 V 2009) Pan Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej prof. Lech Kaczyński nadał Parafii Wojskowo-Cywilnej pw. MB Ostrobramskiej na Boernerowie Flagę RP, jako wyróżniającej się w działalności patriotycznej w strukturze Wojska Polskiego;
17. Na zakończenie IX Dnia Papieskiego (11 X 2009) po Mszy św. ks. bp gen. dyw. Tadeusz Płoski poświecił Grotę Matki Boskiej Fatimskiej wybudowanej obok kościoła z kamieni z piwnicy Katedry Polowej. W piwnicy tej podczas Powstania Warszawskiego funkcjonował powstańczy szpital, który został zbombardowany, grzebiąc znajdujących się w nim powstańców;
18. Na terenie przykościelnym zaprezentowano (maj 2010) wystawę plenerową „Pamięci Bemowian – ofiar katastrofy w Smoleńsku 10 IV 2010 r”;
19. Odsłonięto i poświęcono (10 X 2010) na zachodnio-północnej ścianie kościoła Tablicę Pamięci 96 ofiar katastrofy pod Smoleńskiem 10 IV 2010 roku;
20. Z okazji 60-lecia WAT (4 VI 2011) zorganizowano pielgrzymkę na Jasną Górę. Wyjechało z Warszawy 10 autokarów z Komendą WAT, profesorami, kapłanami, kadrą oficerską, pracownikami cywilnymi, podchorążymi i  studentami. Komendant WAT przekazał od uczelni wotum Matce Bożej  Częstochowskiej;
21. Po Mszy. św. odpustowej (16 XI 2011) celebrowanej przez Biskupa Polowego Józefa Guzdka, ppor. AK Barbara Bigo odsłoniła obelisk Prymasa Tysiąclecia Sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Radwana III”. Obelisk poświecił ks. bp Józef Guzdek;
22. Na wniosek ks. prał. kan. płk dr Jana Domiana i piszącego te słowa rondo  na skrzyżowaniu ulicy Radiowej i Kaliskiego otrzymało (26 VII 2012) nazwę „Rondo płk. Bernarda Adameckiego”;
23. Na zaproszenie proboszcza Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach Mszę św. transmitowaną przez program I TVP (9 XII 2012) celebrował i homilię wygłosił ks. prałat płk Jan Domian, proboszcz naszej parafii. Liturgiczna Służbę Ołtarza sprawowali podchorążowie WAT;
24. W dwudniowej peregrynacja kopii Cudownego Obrazu MB Częstochowskiej w naszej parafii (6-7 V 2015) uczestniczyli wierni, 300-osobowa kolumna podchorążych WAT, Komenda WAT, Kompania Honorowa i wojskowa orkiestra. Mszę św. celebrował ks. bp gen. bryg. Józef Guzdek Biskup Polowy. Na zakończenie peregrynacji podczas pożegnalnej Mszy św. Odnowiono Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego wg. tekstu Stefana Kardynała  Wyszyńskiego z 1956 roku;
25. Zakończono roboty modernizacyjne przykościelnej kwaterze cmentarnej. Pionowe płyty nagrobków wykonano z bardzo jasnego granitu Imperial White, a obramowania mogił z finlandzkiego granitu Kuru. Nowe mogiły poświecił (4 VII 2016) ks. Prał. płk January Wątroba, wikariusz Kurii Polowej;
26. Z okazji Światowych Dni Młodzieży 2016, 24 lipca sprawowane były w naszym kościele Msze św.: o godz. 7:00 dla grupy młodzieży z Francji (sprawowana przez ks. bp. Luca Ravela, Ordynariusza Polowego Armii Francuskiej) oraz o godz. 8:00 w języku angielskim (sprawował ks. abp Timothy Broglo, Biskup Polowy Armii Stanów Zjednoczonych wraz z Biskupem Polowym z Austrii i  kapelanami z Austrii, Litwy i Łotwy);
27. Mszy św. z okazji 80. rocznicy rzymskokatolickiej wspólnocie na Boernerowie w święto Matki Bożej Miłosierdzia (16 XI 2016) przewodniczył i homilię  wygłosił ks. bp gen. bryg. Józef Guzdek. Ks. prałat płk dr Jan Domian, proboszcz parafii otrzymał listy gratulacyjne od m.in. od Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, dyrektora Instytutu Technicznego Wojsk Chemicznych, rektora- komendanta WAT, dowódcy Garnizonu Warszawa, szefa Obrony Powietrznej, dyrektora Drukarni Wydawnictw Technicznych;
28. Dla uczczenia 100. rocznicy powołania Ordynariatu Polowego (5 II 1919) i 100. rocznicy Odzyskania Niepodległości (15 VIII 1920) wykonano nowy metalowy krzyż w miejsce pierwszego, drewnianego Krzyża Misyjnego i umieszczono tablice z herbami kolejnych biskupów polowych. Zainstalowano również wysoki metalowy maszt na flagę Rzeczypospolitej Polski;
29. Zamontowano (15 XII 2019) na ogrodzeniu kościoła wystawę plenerową „Od Biskupstwa Polowego do Ordynariatu Polowego”;
30. Na parkanie kościoła (20 VIII 2020) zainstalowano wystawę plenerową druków i plakatów z zasobów Centralnej Biblioteki Wojskowej w 100. Rocznicę Bitwy Warszawskiej.